-
1 тавыш бетү
лиша́ться го́лоса ( вследствие болезни голосовых связок или других причин) -
2 тавыш
сущ.1) го́лос ( голос человека как предмет вокального или ораторского искусства) || голосово́йачы тавыш — ре́зкий (пронзи́тельный) го́лос, крик
калын тавыш — ни́зкий го́лос, бас
карлыккан тавыш — хри́плый го́лос
нечкә тавыш — высо́кий (то́нкий, то́ненький) го́лос
тавышыңнан таныдым — я тебя́ узна́л по го́лосу
2) тон; го́лос, как выраже́ние душе́вного состоя́ниязәһәрле тавыш — свире́пый (букв. ядови́тый) тон
йомшак тавыш — мя́гкий го́лос
кайгылы тавыш — печа́льный го́лос
3) звук в музыка́льном иску́сствебиш тавыштан торган көйләр системасы — систе́ма музыка́льных моти́вов, состоя́щих из пяти́ голосо́в ( пентатоника)
4) звук, зву́ки; характе́рный шум || звуково́й; см. тж. аваз; гудо́к, сигна́л и т. п.машина тавышы — зву́ки прохожде́ния и́ли гудки́ маши́ны
аяк тавышы — зву́ки шаго́в
җил тавышы — шум ( завывание или шум) ве́тра
тавыш көче — си́ла зву́ка
тавыш язу — запи́сывать го́лос
тавыш үткәрә торган — проводя́щий звук; звукопроводя́щий
тавыш дулкыннары — звуковы́е во́лны
5) шум, шум-гам, го́мон; кри́ки; сканда́л и т. п.тавыш чыгару (тавыш куптару, тавыш күтәрү) — поднима́ть, подня́ть шум, сканда́лить, крича́ть
тавыш куптарсаң, давыл чыгар — (посл.) посе́ешь ве́тер - пожнёшь бу́рю (букв. е́сли подни́мешь шум, то непреме́нно подни́мется бу́ря)
6) го́лос (как право заявлять своё мнение при обсуждении каких-л. вопросов в общественных учреждениях, совещаниях и т. п.)киңәшле тавыш — совеща́тельный го́лос
тавышларның күпчелеге белән — большинство́м голосо́в
тавыштан (тавыш хокуккыннан) мәхрүм итү — лиша́ть пра́ва го́лоса
7) в знач. нареч. тавыштан в определённое число́ голосо́вике тавыштан җырлау — петь в два го́лоса
•- тавыш бирү
- тавыш итү
- тавыш ярыгы
- тавыш ярылары
- тавышны күтәрү
- тавышын төшерү
- тавышын кысу
- тавышы кысылды••тавыш адашырлык — просто́рный, многоко́мнатный ( о квартире)
тавышка кую — ста́вить на голосова́ние (т. е. реша́ть большинство́м голосо́в)
тавышы бөереннән чыгу (алу) — говори́ть, обраща́ться с други́ми самоуве́ренно, спеси́во, дава́я поня́ть о своём превосхо́дстве, си́ле и т. п. преиму́ществах
тавышы таш яра — громогла́сный, с громовы́м го́лосом (букв. го́лос взрыва́ет ка́мни)
тавышыңны чыгарма (булма) — не смей пи́кнуть, не пи́кни; будь нем, как ры́ба
-
3 ачы
1. прил.1) ки́слый (лимон, щавель, запах силоса), те́рпкий ( недозрелый плод); ки́слый (те́рпкий) на вкус; предик. кисли́ть разг.яшь әле бу алма, ачы — недозре́ло ещё я́блоко, те́рпкое
ачы туфрак — ки́слая по́чва
2)а) го́рький (хинин, перец, полынный запах); го́рький на вкус; предик. ≈≈ горчи́тьачыдан ачы ни ачы? — ( загадка) что го́рше го́рького?
б) перен. го́рький ( урок), жгу́чий, тя́жкий, го́рестный; по́лный го́рестиачы минутлар — го́рькие мину́ты
ачы газап — жгу́чая му́ка
ачы сынау — тя́жкое испыта́ние
ачы тәҗрибә — го́рький о́пыт
3) е́дкий (дым, запах, вкус чего); въе́дливый, въе́дчивый4)а) жгу́чий, прони́зывающий, пронзи́тельный, ре́зкийб) е́дкий, колю́чий, ко́лкий, ехи́дный, язви́тельный, ядови́тый, о́стрый как бри́тва ( язык чей)ачы ирония — е́дкая иро́ния
ачы тәнкыйть — беспоща́дная кри́тика
ачы көлү — язви́тельный смех
ачы нәфрәт — жгу́чая не́нависть
в) пронзи́тельный, душераздира́ющий, раздира́ющий, исто́шный прост. (голос, возглас, крик), отча́янный, по́лный отча́янияг) пронзи́тельный, ре́зкий, залихва́тский, ди́кий ( свист)2. нареч.; перен."ашыгыч ярдәм" машинасының ачы сигнал тавышы — пронзи́тельные зву́ки сигна́ла "ско́рой по́мощи"
1) е́дко (высмеять кого-л., что-л.), язви́тельно2) пронзи́тельно, исто́шно прост. ( закричать)3) пронзи́тельно, ре́зко, залихва́тски, ди́ко ( свистнуть); гро́мко3. сущ.1)а) ки́слый вкус (при́вкус); ки́слое ощуще́ниеб) ки́слый за́пахв) ки́слое (мн. нет); кисля́тина (мн. нет)ачыны яратмау — не люби́ть ки́слого
2)а) го́речь (мн. нет), го́рький вкус (при́вкус); го́рькое ощуще́ниекайнатып алган гөмбәнең ачысы бетә — в прокипячённых гриба́х исчеза́ет го́речь
ул даруның ачысы һаман тамак төбендә тора — го́речь от э́того лека́рства всё ещё стои́т в го́рле
әрем ачысыдай ниндидер ачы тойдым авызымда — я ощути́л во рту како́й-то го́рький при́вкус наподо́бие полы́ни
б) го́речь (мн. нет), го́рький за́пах; е́дкий (въе́дливый разг.) за́пахтүзәрлек түгел бу төтен ачысына — невозмо́жно вы́нести э́тот е́дкий дым
в) (е́дкий за́пах) уга́рмунчага керергә ашыкмагыз әле, ачысы бетмәгән — подожди́те идти́ в ба́ню, ещё не весь уга́р вы́шел
3) перен. го́речь (мн. нет), го́ресть (мн. нет); го́рькое (тя́жкое) чу́вство; го́рькоегарьләнү ачысы — го́речь оби́ды
ачы белән төчене татыган белер — (посл.) го́рькое да пре́сное позна́л тот, кто их испыта́л
4) разг. кислота́сабынның ачысы кулны ашый — мы́льная кислота́ разъеда́ет ру́ки
5) разг. яд; зе́лье, отра́ваачы биреп үтерү — дать отра́ву; отрави́ть
6) устар.; см. ачылык 4)•- ачы нәрсә
- ачы бал
- ачы итеп
- ачы кайгы
- ачы какы
- ачы кузгалак
- ачы тавыш белән
- ачы тир
- ачы тоз
- ачы торма
- ачысын бетерү••ачы күз яше — го́рькие (горю́чие народно-поэт.) слёзы
ачы таңнан (таң белән) — чуть свет, ни свет ни заря́
ачы телле (тел, сүзле) — е́дкий (злой, беспоща́дный, язви́тельный, ре́зкий) на язы́к, злоязы́чный
ачы язмыш — го́рькая (тя́жкая, чёрная) до́ля (недо́ля, судьба́, судьби́на)
ачыны тату — (много, порядочно) го́ря повида́ть (испы́тывать, пережи́ть)
-
4 күгәрү
неперех.1) сине́ть, посине́тьсалкыннан бөтен тәне күгәргән — от хо́лода посине́ло всё его́ те́ло
2) появи́ться (о синяке, синеве)аның күз төпләре күгәргән — у него́ под глаза́ми синяки́
3) пле́сневеть, запле́сневеть; покрыва́ться/покры́ться пле́сеньюон күгәргән — мука́ запле́сневела
күгәргән икмәк — запле́сневелый хлеб
4) диал.; см. тутыгу5) перен. обраста́ть/обрасти́ пле́сенью; захире́ть ( о человеке)•- күгәреп китү
- күгәреп тору••күгәреп беткән тавыш — охри́пший го́лос
-
5 тын
I сущ.1) дыха́ние, вздох; вдох || дыха́тельныйтынны буа торган — затрудня́ющий дыха́ние
тын көпшәсе — дыха́тельная тру́бка
2) прост. во́здухкамераның тыны чыккан — во́здух из ка́меры ( велосипедной) весь вы́шел
3) пар вы́хода, выдыха́ния ( в прохладно-влажную погоду)тын беленә башлаган — стал заме́тен пар дыха́ния ( при низкой температуре)
4) перен. возде́йствие, влия́ние; духреволюциянең кайнар тыны — горя́чее дыха́ние револю́ции
5) диал. душа́, духтыны барның өне бар — (посл.) име́ющий ду́шу име́ет и го́лос (т.е. может и протестовать, и голосить)
•- тын алу- тын алыш
- тын бетү
- тын куырылдыру
- тын куыру
- тын кысылу
- тын өрү
- тын тарыгу
- тын юлы
- тын юллары
- тынны тарыктыру
- тын чыгару
- тынны чыгару••тын алган тавыш та чыкмау (ишетелмәү, сизелмәү) — быть соверше́нно беззву́чным (букв. не слы́шать и зву́ка дыха́ния)
тын алганны (алганын, алганыңны) да сизү (белү) — знать всю подного́тную (букв. знать и то, как ды́шится кому́; кто, как, чем ды́шит и т. п.)
тын алдырмау, тын (да) алырга (да) бирмәү — не дава́ть переды́шки
тын (да) алдырмы́йча — не дава́я передохну́ть; без переды́шки
тын кабу (кысу, тоту) — затрудня́ть/затрудни́ть дыха́ние
- тын алмастантынны (тынын, тыныңны) арттан (эчтән) алу — груб.-прост. дыша́ть че́рез зад, отма́лчиваться от стра́ха, выжида́ть молчко́м, ждать забве́ния просту́пка
- тын да алмыйча
- тын да чыгармыйча
- тын да тартмыйча
- тын алырга да онытып
- тын алуны да онытып
- тын кысу
- тын да чыгармау
- тынын да чыгармау
- тыны да чыкмый
- тының чыкмасын
- тының да чыкмасын
- тыныңны да чыгарма
- тыныңны да чыгарасы булма II сущ.прост. коро́ткий промежу́ток вре́мениIII 1. прил.бер тын эшләп алу — немно́го порабо́тать
1) в разн. знач. ти́хийтын һава — ти́хая пого́да (букв. во́здух)
тын елга — ти́хая река́
тын урын — ти́хое ме́сто
тын почмак — ти́хий у́гол (уголо́к)
тын төн — ти́хая ночь
урман тын — лес тих, в лесу́ ти́хо
2) ти́хий, молчали́выйбик тын кеше — о́чень ти́хий челове́к
2. нареч.ул гел тын — он всегда́ молчали́в
ти́хо; молчали́воурамда тын — на у́лице ти́хо
шул кадәр тын ки... — так ти́хо, что...
- тын булу- тын калу 3. сущ.; редко1) см. тынлыкурман тынында — в тиши́ ле́са
2) поко́й, успокое́ниеIV 1. диал.; прил.тынымны, көнемне бозма — (погов.) не наруша́й мой поко́й ( говорится нежелательному жениху)
перело́жный2. сущ.тын җир — перело́жная земля́
перело́гтынга калдыру — оста́вить на (как) перело́г
См. также в других словарях:
тынлану — 1. Сөйләшүдән, җырлаудан, кычкырудан, атудан һ. б. ш. тавыш чыгарудан туктау, тын калу. Берәр төрле тавыш ишетелми, яңгырамый башлау; туктау 2. Берәр нәрсә эшләргә уйлаудан, фикер йөртүдән яки берәр эш эшләүдән туктау тик ул тынмый, һаман уйлый.… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
тыну — 1. Сөйләшүдән, җырлаудан, кычкырудан, атудан һ. б. ш. тавыш чыгарудан туктау, тын калу. Берәр төрле тавыш ишетелми, яңгырамый башлау; туктау 2. Берәр нәрсә эшләргә уйлаудан, фикер йөртүдән яки берәр эш эшләүдән туктау тик ул тынмый, һаман уйлый.… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
өзелү — 1. (Өзү) 2. Тарту тартылудан аерым кисәкләргә бүленү, аерылу (бау, җеп һ. б. ш. тур.). Берәр нәрсәдән аерылып төшү, ертылып, киселеп аерылу 3. күч. Туктау, бетү (берәр төрле эш хәрәкәт). Кинәт тукталу, тукталып калу (тавыш һ. б. ш.). Бетү, юкка… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
узу — ф. 1. Атлап барып бер урыннан икенче урынга күчү, хәрәкәт итү моннан кем узган?. Хәрәкәт итеп нин. б. ара, юл үтү, берәр урын аша хәрәкәт итү ишегалдын узу 2. Нин. б. юнәлештә хәрәкәт иткәндә, барганда берәр нәрсә артта калу, аны үтеп китү… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
ачык — с. 1. Ябылмаган. Йомылмаган 2. Бикләнмәгән. рәв. Бикләмичә, япмыйча 3. Түбәсез, ябусыз, каплаусыз. рәв. Капламыйча, япмыйча 4. Ышыкланмаган. Кысрыкланмаган. Сакланусыз. Яшеренмичә турыдан туры көрәшә торган 5. Тәннең муен, күкрәк, җилкә тирәләре… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
бер — I. 1. 1 саны һәм цифры. Шул сан исәбендәге микъдар. Парның сыңары 2. Үзе генә, бердәнбер, ялгыз 3. Фигыль алдыннан килгәндә: бер тапкыр 4. бер тиен дә бирмәде 5. бик көр, көтүдә бер сыер 6. кергән бере бетә тора 7. с. күңелләр бер булса... шәһәр… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
быкырдау — 1. Быкыр сыман тавыш белән шаулау 2. күч. Сай урында су коенып уйнау. күч. Чыланып, пычранып, сазга һ. б. ш. га буялып бетү 3. күч. Нык юешләнүдән җебеп баткакка әйләнү, сазлану (туфрак, аяк асты тур.) … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
җитди — с. 1. Тормышта, эштә үзен төпле, акыллы тота торган, һәркайчан уйлап эш итүчән; киресе: җилбәзәк, җилкуар. Эшкә җаваплы карый торган, эшенә һәм үз үзенә таләпчән (кеше) , эшне булдырырлык (кеше) 2. Иң мөһим, әһәмияте ягыннан аерылып торган иң… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
тын — I. с. 1. Тавышсыз, шау шусыз, тынлыкка (1) баткан. рәв. Тавышланмыйча, шауламыйча 2. сир. Тынлык 3. Җилсез, тымызык 4. Хәрәкәтсез, тыныч. рәв. Ярсымыйча, шауламыйча; салмак, акрын (агу, исү һ. б. тур.) 5. Кешегә сиздерми, тышка чыгармый торган,… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
